Woorden – Inge Lievaart

Soms vond ik woorden
die zich lieten schrijven
vroegen om adem –
ze zongen zich van mij weg
werden weer bijna vreemden

Het schrijftafelblad
spiegelvlak vol lamplicht
dooft onder mijn werk

Het witte papier
de stomme vraag om woorden
wil worden verhoord

De punt van mijn pen
nadert zijn spitse schaduw
zwart op leeg papier