Greetje Falkenhage

Zoek niet te ver – Hans Bouma

Je verwonderen over het gewoonste,
Het spelen van licht, het strelen van de wind.
De openhartigheid van een bloem, het gezoem van een bij.
Zoek niet te ver, je zit vlak naast het vuur, het geheim dat leven heet.
Het liefste, het warmste – geluk,
Iedere dag weer – ligt voor de hand.

Je leeft – Hans Bouma

Zien wat kinderen zien, kijken door hun ogen,
Je laten meeslepen door hun visie.
Alles verschuift, kantelt, een wereld gaat voor je open.
Je lacht, je huilt, je lacht, je verwondert je eindeloos,
Je leeft.

Het Ezeltje – Vasalis

In de korte blauwe schemering deed ik een kleine wandeling.
De grond was rood, gebarsten – droog.
De lucht was dun en vreeslijk hoog.
En blauwe distels stijf en grillig ritselden driftig en onwillig.
Stil grazend naast een grijze rots zag ik opeens op hoge benen
Een jonge ezel; zijn gelaat was trots.
Zijn lange ambren ogen blonken
als water; ernstig en bezonken en onpartijdig was zijn blik.
En na een korte felle schrik verstarde ik in verwondering.
Of kan het eerbied zijn geweest, voor dit schoon ongeschonden beest,
Waarmee ik langzaam verder ging?
Zo ben ik vroeger ook geweest, die gaafheid en zachtzinnigheid,
Onzware ernst en dromerigheid.
O, kon ik dat nog eens herwinnen,
Kon ik nog eens opnieuw beginnen.