Poëzie aan de Vecht

Ludgarda Lont-Steba

Even geen grap

Even geen grap…
De naakte waarheid kocht van bitterheid, een bijzondere rol cadeaupapier.
Een bijzondere rol cadeaupapier, vol gein, grappen en grollen.
Grollen met slechte grappen was niet geinig genoeg.
Genoeg was het rolletje cadeaupapier ook niet.
Niet onopgemerkt haalde humor wat doeken.
Doeken, cadeaupapier sieren de naakte…
de naakte waarheid, even.
Even weer blij.
Blij van…
Van…
Van boosheid, kocht de naakte waarheid een enorme grappige hoed.
Een enorme grappige hoed om onherkenbaar gracieus te zijn.
Zijn hoed werd ineens meegesleurd door een hoos.
Een hoos van gebeurtenissen, feiten en realiteiten.
Realiteiten, verscholen achter te veel grappen.
Te veel grappen zonder humor.
Humor is geen horror.
Horror, ontgoochelt, verschrikt.
Verschrikt, wie?
Wie…?
Wie van bangheid, de naakte waarheid niet durft te ontkleden.