Annet Koops
Bij de gedachte alleen al
Tijd is soms
een lege, verlaten, vervallen fabriekshal
op een winderig, koud, afgelegen industrieterrein
Waarin lopen
weg
gaan
is
van
iets
harteloos
onbestemds
Tijd is soms
een fel-witte zonovergoten zomerdag
op een geel gebleekt en verdord grasveld
Waarop zitten
ver
gaat
en
gaten
prikt
in
weeë
juli
geur
Tijd is soms
het afgekoelde vlokkerige vettige badwater
in een badkamer met vloerbedekking vol verloren haren
waarin liggen
rimpels
geboren
laat worden
door
golfjes
klotsend
kippenvel
Tijd is soms
Twee uur wreed
En drie minuten lief
Cadeautjes brengend
Terwijl sinterklaas
Niet meer wordt geloofd.
En het vel op de chocolademelk verschijnt….
Tijd is soms bij de gedachte alleen al
Het is daarom
Het is geen persoon
Het is niet jou
Jij bent niet echt van vlees en bloed
Het is daarom
niet echt, niet heus, niets goed
Het is geen liefde
Het is een methode
van liefhebben die kan worden
uitgevoerd door elke toneelmeester en apotheker
Het is daarom
dit waarom-theater
Een spel van het niet zeker
mogen zijn.
Waarvan acte.
