Schilder van Provençaalse hitte
En van kleuren die de warmte van de zon bezitten
Voortdurend in gevecht met een om-heen
Alleen, en altijd met je genie alleen
Elke streek van jouw penseel
Is als een mokerslag in blauw en geel
Waar zoveel kleuren schreeuwend spatten van het doek,
Weet ik: ik ben bij Vincent op bezoek.
Van expressie zag ik nooit dieper sporen
Dan kraaien in het koren
Terwijl ik van jouw kunst nog nazinder,
Begrijp ik van het leven minder, en nog minder.