Via een stenige binnenweg, gelijk de bedding van een beek
Lokt avonds de bewoonde wereld, een dorp, een herberg
De zwerver sluit makkelijk vriendschappen
In elke omgeving zwaaien vertrouwde vrienden
Een oude man onhandig steunend op zijn stok beklaagt zich
Slentert wat rond en vindt het vettige hemd van een schaap
Achter een muurtje valt de zwerver in een bedwelmende roes
Ochtends hangt een lint van onzichtbare nevel boven het water
Helder water uit een beekje om zich op te frissen
Ochtend frisheid, de zuivere lucht vult zijn longen
Gierzwaluwen fourageren boven de akkers
Zittend op hun staart flapperen vier konijnen hun oren
Een kloek wordt omringd door korengele kuikens
Het jonge groen luidt het voorjaar in, bladeren ontrollen
Boven het weiland hangen dunne slierten nevel
Een ekster springt van steen naar steen, zwart wit
Zwermen spreeuwen op jacht naar larven en insecten
Smalle paadjes slingeren tussen ijle populierenbosjes
Op een kilometerpaal zit een venter met snuisterijen
De marskramer met gladde tong groet vriendelijk
Zijn houten poot rust op dorre takken naast zich
Hij is klein en smal en oogt als een tinnen soldaatje
Op zijn verzoek geeft de zwerver zijn open tabaksdoos
Samen stoppen zij keuvelend een pijpje
Uit twee schoorsteentjes kringelt een rooksliertje

Vriendschap.