Mijn engeltjes

Mijn zonneschijn, mijn vreugd,
De redenen dat mijn leven zo deugd.
Valt de dag en nacht mij zwaar,
Kijk ik op en zijn zij daar.
Wachtend en lachend met open armen,
Alles gevend om mijn hartje te verwarmen.
Door dik en dun staan wij zij aan zij,
Oh wat maken mijn engeltjes mij toch blij.

En wat doet het mij zoveel pijn,
Wetend dat ze er op een dag niet meer zullen zijn.
Ze zeggen altijd; na regen komt zonneschijn,
Maar ooit zijn ze niet meer mijn,
Kan ik dan wel dezelfde ik zijn?
Door mijn engeltjes is mijn leven zo fijn.