Harry Grootendorst
In de nieuwe wereld
In de nieuwe wereld over de oceaan.
Zeven dagen varen hier vandaan.
Ligt Brooklyn aan de Hudson.
Deel van New York, stad van beton.
Wolkenkrabbers, reikhalzend naar de lucht.
Van glas en staal, sterk en geducht.
Een mierenhoop van mensen,
auto’s krioelt er door elkaar.
Geen molen en klapbrug te zien aldaar.
Geen behoefte aan die Hollandse kitsch.
Maar gek op die prachtige Brooklyn Bridge.
Breukelen
Breukelen aan rivier, kanaal en plas,
Broekland in eindeloos groen land.
Kastelen, kerken, buitenplaatsen,
landgoederen in een groots verband.
Daarbuiten in het groene hart,
De boerderijen aaneengeregen in
het noest ontgonnen kopenlandd.
Wipwatermolens houden het land droog.
Priemen hun getraliede wieken
In wollige wolkenlucht omhoog.
Een levendig dorp met veel vertier.
Met een dubbele klapbrug over de rivier
De glashut
De glasovens gedoofd.
De fabriek al dik een
eeuw ter ziele.
Er resten slechts
de huisjes van de
Boheemse glasarbeiders.
Als foezel en wijnsteen
In de ziel van de wijnfles.
