Helen van Dijk
Dit menszijn is een soort herberg – Rumi
Dit menszijn is een soort herberg
Elke ochtend weer een nieuw bezoek
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid
Een flits van inzicht komt
Als een onwelkome gast
Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
Die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat
Behandel toch elke gast met eerbied
Misschien komt hij de boel ontruimen
Om plaats te maken voor extase
De donkere gedachte, schaamte, het venijn
Ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijs
En vraag ze om erbij te komen zitten
Wees blij met iedereen die langskomt
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
Om jou als raadgever te dienen
Ongestoorde ontwikkeling – Rainer Marie Rilke
Men moet de dingen de eigen stille
ongestoorde ontwikkeling laten die diep van
binnen komt.
Die door niets gedwongen of versneld
kan worden
Alles in het leven is groeien en
vormt zich,
rijpt zoals de boom, die zijn sapstroom niet stuwt en rustig in
de lentestormen staat,
zonder de angst dat er straks geen zomer kan komen.
Die zomer komt toch!
maar slechts voor de geduldigen
die leven alsof de eeuwigheid voor hen ligt zorgeloos
stil en wijds
Men moet geduld hebben
tegen onopgeloste zaken in ons hart
en proberen de vragen zelf te koesteren
als gesloten kamers
en als boeken, die in een zeer vreemde taal geschreven zijn.
Het komt erop aan alles te leven
Als je de vragen leeft
Leef je misschien langzaam maar zeker zonder het
te merken
op een goede dag
het antwoord in.
