Annet Koops
‘t Stormt
Ja, maak me even lekker
nu ik zonder stem zit,
geen noot heb om op te staan
Hoezo met zingen is de liefde begonnen?
Zie de bomen, zie de maan.
Ja, maak me even lekker
nu ik door mijn teksten heen ben,
geen trom meer heb om op te slaan
Er is slechts iets geëindigd. Punt.
Kijk naar boven, Sammy, kijk het gaan.
Ja, maak me even lekker
nu ik de dood mij heb laten verstommen
Klaar met het couplet
en het refrein van de baan
Zingen klinkt als een valse kraaienaria.
Hoor de stilte, zet het aan.
Andante – Anna Enquist
Als de tocht niet meer voert
naar de plaats waar alles weer goed komt,
wat houdt haar gaande?
Rood zand op het fresco verbleekt,
troost verkleint tot een blik,
tot een handpalm.
Als niet wanhoop met windkracht tien
in haar rug staat,
wat houdt haar in gang?
De straatstenen houden haar gaande
ogen likken de gevels,
de keel is gulzig naar lucht.
Haar houdt in gang het plezierpaard lijf
dat geen halt verstaat.
Haar hakken slaan vuur uit de tegels:
Dat zij gaat houdt haar gaande. Zij gaat.
Scene onder de Martinitoren
De zon schittert fel wit.
Maakt van haar schaduw
een zwart vol figuur.
De lach bereikt haar mond
maar zweemt nimmer naar haar ogen.
Tenminste, zo ziet hij het.
Gebrand op een overwinning
vanuit een licht verzet.
Het terras verleidt hel rood.
Maakt van zijn biertje
een vooruitblik op te vroeg, zachtgeel schuim.
Het gesprek kabbelt zomers
over zijn lippen
maar nodigt niet uit tot verdere stappen.
Tenminste, zo ervaart zij het.
Door het rokerige uitzicht –enigszins- belet.
Hij wil haar.
