in de ochtend hoor ik ze zacht kukelen
wanneer ze rond scharrelen in de ren
steeds in de weer met pikken en knikken

ze kakelen hard als de dames
ontevreden zijn over het voer;
dat pikken ze niet – echt niet!

statige leghorns schrijden rond;
ze hebben een bos zwarte veren
met een sierlijk streepje bruin.

snelle goudbruine barnevelders
zijn er altijd als de kippen bij,
nieuwsgierig zonder ophouden.

ze woelen in de tuin tussen zevenblad,
met bladeren van de druif zijn ze druk,
verzot zijn ze op kippenvlees.

bij het minderen van het licht
drentelen ze eensgezind
in de richting van het hok.

’s avonds zie ik alle kippen
op hun zitstok – net een rijtje
boerinnen boven de onderdeur.