Herinnering aan Holland – Hendrik Marsman

Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,

rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hoge pluimen
aan den einder staan;

en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een groots verband.

de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,

en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.